De rode strik

(roman, 1994)

Het leven van Maria Talberg en haar zusje Bee wordt verstoord wanneer een man, die een neef van hun allang weggelopen vader blijkt te zijn, hun moeder het hof maakt. De man, oom Leen, drijft een winkel in dierenvoer en aanverwante artikelen. Dat is echter niet de enige reden waarom de meisjes hem al snel 'de beestenman' noemen. Ze ergeren zich aan hem, ze walgen van hem, en dit alles groeit uit tot een haat die hem genadeloos zal weten te treffen. Maria is kwetsbaar, maar niet weerloos. Ze is eigenwijs, geestig, ontroerend en een tikje boosaardig. De rode strik vertelt dan ook niet alleen een spannende geschiedenis, maar voert de lezer ook binnen in de tintelende wereld van een overrompelend meisje.

uit recensies over De rode strik:

In de artikelen en documentaires die de afgelopen jaren over (serie)moordenaars zijn gemaakt, wordt opvallend vaak gesteld dat de daders weliswaar een onevenwichtige jeugd hebben gehad, maar verder uiterlijk het leven van een modale burger leiden. Mensje van Keulen draagt in deze ragfijne roman haar exemplaar bij. Aan De rode strik is hoegenaamd niets bloedstollends te ontdekken - en net dàt is horribel, want toch wordt er een moord met voorbedachten rade in gepleegd, en staat uiteindelijk Maria nog met beide beentjes op de grond(...) een subtiele thriller.
- Arjan Peters in De Volkskrant.

[...]lof voor haar stilistische vaardigheid [...] gevoel voor suspense
- Alle Lansu in Het Parool.

[...]een wereld waarin de taal de baas is [...]
- Doeschka Meijsing in Elsevier.

[...]een spannend verhaal vol onheilspellende tragiek waarin de schrijfster een geraffineerd spel speelt met het ethisch gevoel van de lezer[...]Beelden van afschuwelijke, vieze, enge dingen roepen onmiddellijk het eigen kindergevoel op. Bij het zien van 'magere vingers waarvan er twee aan de binnenkant zo donker waren als tabak' denkt Maria: "Als je zulke vingers in je mond hield, werd je tong er bitter van" en griezelt de lezer met haar mee. Een subtiele vooruitwijzing naar wat er tijdens de moordpartij gebeurt. Op die manier leidt de schrijfster je de geheimzinnige wereld van Maria binnen, een kinderwereld vol angsten, gegriezel om vieze dingen als een emmer vol krioelende wormen, ruzietjes met buurkinderen, leugentjes en pesterijen. [...]razend knappe dialogen en duivels goed geschreven.
- Ingrid Hoogervorst in De Telegraaf.

[een prozafragment uit De rode strik]
[een gesproken fragment uit De rode strik]